Rusałka i Generał mają się dobrze

Droga Pani Elizo!
Dlaczego na naszym ulubionym blogu KARTOFLE I KAWIOR od dłuższego czasu nie ma nowych wpisów? Przez ostatnie miesiące w wielu rodzinach dzień zaczynał się od wspólnej lektury przygód naszych ukochanych bohaterów - Rusałki i Generała. Bardzo się z nimi zżyliśmy, brakuje nam ich!
Prosimy, niech Pani pisze, co u nich słychać!
Pani wierni czytelnicy

Taki oto list dostałam trzy dni temu. Znam Autora, więc mam pewność, że ten list to przyjacielski żart, ale... Ale sama tęsknię za niedawnymi czasami, gdy udawało mi się codziennie napisać na "Kartoflach" choć zdanie.

Trudno będzie do tego wrócić, bo w kolejce czekają inne rejony,

inne fragmenty mnie i nie mnie upominają się o swoje:

Codziennie poespanioluj chociaż cinco minutos!

Poucz się codziennie chociaż minut pięć!

Codziennie zrób choć przebieżkę i wymach ramion choć!

Albo choć trochę chodź!

[...]

Stosy książek czekających na przeczytanie

proszą o dotyk.

Stosy książek przeczytanych

proszą o pamięć mierzoną wierszówką.

Historie postaci realnych i nierealnych 

czyhają na mnie za każdym rogiem,

domagając się opisania.

Postaci, o które prosi Autor cytowanego listu, są w tym zgiełku najcichsze. Mogę jednak zapewnić, że trwają i mają się dobrze.

- Dla mnie ciągle jesteś Rusałką - mówi Generał, który wciąż nie chce być Generałem.

A Rusałka, która wciąż nie chce być Rusałką, ciągle czule całuje go w nos.