Ogień trzaska w moim pieco-kozo-kominku.
Płomienie za szybką żarłocznie pożerają drwa.
Zaraz zasunę szyber.
Zaraz, ale jeszcze nie :)
Czas wrócić do pisania po przydługich wakacjach :)
Już już.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
O mnie
- Eliza Woźnicka
- Homo scribens - tak kiedyś o sobie napisałam. Człowiek piszący. Teraz jestem redaktorką, co oddala mnie od tej definicji...
Archiwum bloga
Obserwatorzy
Etykiety
- arty (6)
- bieżnik (5)
- camino (32)
- chodnik (17)
- dedykacje (20)
- donosy (92)
- droga (45)
- fantazje (11)
- generalicja (47)
- L (1)
- lektury ukradkiem (5)
- lektury wybrane (2)
- lektury z(a)lecone (2)
- leninizmy (21)
- lumpy (2)
- menu (5)
- oglądy (85)
- pielgrzymowanie (14)
- rowery (5)
- Spiokoc (1)
- śmierć (11)
- wyznania (90)
Nie wiedziałem, że kozy jedzą drwa :D Może Ty bobra masz, nie kozę :)
OdpowiedzUsuńKozę, kozę :) W dodatku - jedyną kozę, jaką mogę mieć :) Zawsze marzyła mi się żywa, charakterna, łaciata koza. Ale jak? Gdzie? Kiedy?
OdpowiedzUsuńNo to chociaż taka. Pożerająca drwa :)